Waar is Bugs Bunny?

Dinsdag 13 september; Kalahari Farmstal -> Lustiger -> Riemvasmaak (2), Warm, rond 30 gr.

Vandaag is half transfer met de auto en vanaf Lustiger (drie huizen in the middle of nowhere) gaan we verder met de fiets. Vooraf was al gewaarschuwd dat het grondpad niet erg goed was en daar was geen woord van gelogen.

Nu is het natuurlijk ook een kwestie van waar voor je geld krijgen. Dit is een fietstocht klasse 4 en klasse 5 is de allerzwaarste. Dan mag je verwachten dat het een pittige tocht is.

Nou, dat was het ook. Om te beginnen was het warm. Om een of andere reden heb ik daar weinig last van. Dat is fijn want ik had des te meer last van het grondpad. Het zand was zo mul dat ik soms iedere 50 m vastreed. Dan moet je van de fiets af, weer een beter spoor zoeken en opnieuw de gang er in zien te krijgen en vooral te houden. Wat ook niet hielp, was dat mijn zonnebril te licht van kleur is, waardoor ik de goede sporen slecht onderscheid.

Weldra reed ik aan de staart van het peleton en nog iets later reed ik helemaal alleen. Nu ben ik gewend alleen onderweg te zijn, dus dat is geen probleem. Wat wel een probleem was, was dat ik onvoldoende opschoot. Het idee is dat we ergens aan het eind van de ochtend elkaar zien bij de bus om iets te drinken en te eten. Nu is dat natuurlijk minder makkelijk te regelen als de eersten en de laatsten uit de groep zover uit elkaar liggen.

Het landschap was prachtig: laag glooiend terrein met rode aarde, bloeiende struikjes en lage begroeiing met woestijnplanten. Alles is ingerasterd en te oordelen naar de bordjes passeren we af en toe een boerderij. Die ligt dan zover van het grondpad dat de gebouwen niet zichtbaar zijn. Wat een eenzaamheid om in te wonen en te werken!

Het vee leidt onder de droogte. Op een gegeven moment ruik in een weeïge, zoete geur. Naast het raster ligt een dode koe. Ze ligt nog geen honderd meter van de waterput, maar daar zat een grondpad tussen met aan weerszijden prikkeldraad.

Ik word steeds onrustiger omdat ik niet genoeg opschiet. Geen enkele auto passeert. Waar is @#$&* Bugs Bunny als je haar nodig hebt?!

Een pickup truck nadert met hoge snelheid uit de tegengestelde richting. Ik houd hem aan en vraag of hij weet waar de bus staat. De chauffeur, een stevige Afrikaner die zichtbaar geïrriteerd is door het oponthoud, denkt even na en zegt dan: 'Jullie bus staat 20 km verder.' Jemig! 20 km in dit tempo is ruim twee uur... De moed zakt me in de schoenen.

De boer geeft een flinke dot gas en verdwijnt in een stofwolk. Ik blijf alleen achter. Ik denk even na en besef ineens dat ik hem niet geloof. Monique zou dit nooit doen. Ik slinger me op m'n fiets en ploeter verder. Een paar kilometer verder staat de bus.

Samen met een van de anderen stap ik in de bus. Na zeven kilometer is het pad weer goed en stappen we uit. Samen met Joke rijd ik naar Riemvasmaak. Ook hier is het grondpad niet echt goed. Daarnaast worden we lastig gevallen door vliegen. Het is uitermate irritant: ze vliegen als razenden om ons heen en kruipen in onze oren, mond en neus.

Als we Riemvasmaak naderen, rijdt de bus voorbij. Bjjna iedereen zit er in. Later horen we dat ze een afslag gemist hadden en vanwege de tijd allemaal met de bus mee moesten.

We kamperen op een heel bijzondere plek: aan het eind van een kloof waar warme bronnen zijn. Het is een plek die niet makkelijk te bereiken valt, maar mooi!! Als de zon onder gaat, gloeien de rotsen rood, groen en bruin. Ik douche onder de sterren in een hokje omgeven door een rieten matje. De douchekop is gemaakt van een Cola-flesje met gaatjes erin. Nooit eerder zo'n heerlijke koude douche gehad.