De bus

Zondag 11 september 2016; Two Rivers -> Molopo Kalahari Lodge (59 km) (1)

Wielrennen is een sport die bestaat bij gratie van afzien. Natuurlijk: er zijn de helden, goudhaantjes, epo-prinsen en karakter-kereltjes en dito meisjes die altijd als eersten aan moeten komen. Maar de meerderheid, lieve lezertjes, bevindt zich niet in deze contreien. De meerderheid van de wielrenners bevindt zich in de 'bus'. 

De bus is een fenomeen. Het is de plek in een wielerwedstrijd waar alle knechten, sukkels en stoempers samenkomen in de hoop om op tijd voor de limiet binnen te zijn en niet uit koers gegooid te worden.

Binnen een groep vakantiefietaers is de dynamiek niet anders. Doorgaans bevind ik me in de bus terwijl alle anderen me onderweg soepel voorbijglijden. Dat is niet erg, want er is niks zo karakterbouwend als dat. Sommigen fietsen me voorbij zonder te groeten, totaal geabsorbeerd in hun eigen bubble. Ik snap dat wel, roem, hoe vergankelijk ook en zelfs als het nergens om gaat, lijkt zo belangrijk tijdens onze race naar de rollator-leeftijd. Anderen hebben altijd een groet, een grapje of een bemoedigend woord dat bij mij landt als regen op dorstig land.

Het ergste is als je als laatste ergens aankomt, terwijl het peleton alweer op vertrekken staat. Heb je enig idee hoe het voelt als je doodmoe bent omdat je het hele eind alleen hebt moeten fietsen (in het peleton verbruik je tot 15% minder energie dan wanneer je alleen fietst!) en niet hebt kunnen wegkruipen achter iemands brede rug, als iemand dan - nog voor je goed en wel trillend van moeheid naast je fiets staat, met snot komend uit mond, neus en ogen - wat het dan met je doet als iemand zegt: 'Ziezo, jij bent er ook. Kom, we gaan weer.'

Het heeft natuurlijk ook vele voordelen om achteraan te fietsen. Je kunt onbelemmerd nadenken over het leven, je praat nog 's met iemand onderweg en, laten we wel zijn, je bewijst de rest van de groep een ongelooflijke dienst. Want, lieve Strava-koningen en -koninginnen, beste toppers van fietsclub zus-en-zo, geachte kampioenen van het glorie-kwartet: zonder stoempers, zonder knechten, zonder sukkels-in-de-bus geen roem, eer en glorie voor jullie...!!! Bedenk dat wel!!

Enne... graag gedaan hoor!