Maandag 17 september 2016; Molopo Kalahari Lodge -> Kalahari Farmstall (73/143 km); koude dag, 12 - 20 gr, stevige zuidenwind.
Deze dag was uitstekend geschikt voor de beginnelingen in het kaartlezen. De route was simpel: na 500 m linksaf en vervolgens 70 km rechtdoor. Een kind kon de was doen. We reden pal zuid. Het toeval wilde dat er een stevige zuidenwind stond. Dat was nou weer minder, want het betekende stevige wind op kop.
Een paar bikkels wilden de hele 143 km fietsen, de rest stapte na 73 km op de bus. Ik fietste met Astrid en Joke. We reden in een waaier en wisselden regelmatig van kop. Een treintje waarmee we goed de gang erin hielden. Het kost veel minder energie om zo te rijden dan in je eentje.
We fietsen door het typische Kalahari duingebied met okerrode duinen hier en daar bezaaid met bomen. De eerste 80 km waren het alleen duinen die oost-west lagen met kleine valleien daartussen. Omdat de weg pal zuid liep, gingen we voortdurend op een neer, als over een gigantisch wasbord. Gelukkig was het een asfaltweg, een grondweg zou hier wel heel zwaar zijn geweest.
Langs en op de weg liepen groepjes schapen en geiten. Met al die auto's moeten af en toe dieren worden doodgereden, maar er is geen karkas te zien. Logisch, als je dan toch zo'n sappig Dorset-schaap onder je wielen krijgt, neem je 'm uiteraard mee voor de braai 's avonds. Het schaap in kwestie heeft immers tóch geen andere plannen meer.
Langs de weg staan rasters om de koeien te beschermen tegen roofdieren. Eén boer heeft overal bordjes opgehangen: 'Bly weg Jakkals, KANON'. Logischerwijs leven hier dus jakhalzen die kunnen lezen, anders hebben deze uitingen van huisvlijt natuurlijk weinig nut.
Het ook een voorbeeld van dierenliefde: zo'n beest weet gelijk dat hij hier niet welkom is en hoeft zich dus niet in het gevaar te storten. Daardoor worden de kanonskogels gespaard, wat weer milieuvriendelijk is. Kortom: allemaal winnaars.
Onderweg passeren we links en rechts zoutpannen in de woestijn. Hier wordt bijzonder zuiver zout gewonnen wat miljoenen jaren oud is. Grote kiepwagens rijden af en aan om het weg te brengen.
We zetten onze tenten op bij de Kalahari Farmstall. Een grasveld middenin de woestijn vormt een soort oase. 's Avonds zitten we met z'n allen rond het kampvuur. Monique demonstreert de bushmen stool: warme stukken smeulend hout onder onze stoelen. Lekker warm! Geen jakhals te horen trouwens. Zeker allemaal naar leesles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten