'Prijs de Heer'

Zondag 4 september, in Aussenkehr (Namibië); rustdag, 12 km; 33 gr.

De barak is opgetrokken uit nieuwe, glimmende golfplaten. Er klinkt luide,  swingende muziek.

Ritmisch, opzwepend, aanstekelijk. 'Ek es Nelly, baie welkom in hierdie kerk.' Een ronde, goedlachse zwarte mevrouw ontvangt ons met open armen. Ze is gekleed in een schitterend wit gewaad.

'Prijs de Heer!!! Nou jullie allemaal, prijs de Heer!!' Voor in de kerk staat een zwarte, buikige voorganger in een wit kostuum. Heupwiegend en met in zijn ene hand een grote bijbel stort hij zijn gezwerende preek uit over de gemeente. Hij spreekt Afrikaans, zijn in blauw shirt  gehulde magere side kick vertaalt de boodschap in het Engels. Tenminste, als hij de kans krijgt. Nou is een stukje missen voor de vertaling geen ramp. Nog nooit heb ik iemand zo vaak 'Prijs de Heer' achter elkaar horen zeggen. De voorganger lijkt half in trance, op de achtergrond klinkt elektrische pianomuziek waardoor de boodschap nog indringender overkomt.

Dan, opeens, stopt hij met preken. Een vrouw neemt de microfoon over en zet een lied in. Anderen vallen haar bij. Iedereen staat op en door de hele kerk wordt gedansd. Wij dansen mee, opgenomen in de gemeente. Uitbundig, hartstochtelijk.

De Afrikaans sprekende voorganger verlaat de kerk en wordt vervangen door iemand die verder preekt in een inlandse taal. Sommige mensen verlaten de kerk, andere nemen hun plek in. Vrouwen vormen het leeuwendeel van de aanwezigen, zeker 80%. Sommigen zijn prachtig uitgedost in witte gewaden als voor een bruiloft, anderen dragen juist  een heel kleurrijke outfit. De mannen preken en zitten op de stoelen van de diakenen. Een hele groep hartveroverend mooie kindertjes loopt overal tussendoor.

Deze kerk behoort tot de Pinkstergemeente. In Aussenkehr, een dorp van 6000 zielen grotendeels gebouwd uit rieten hutjes, tel ik niet minder dan 10 nieuw uitziende golfplaten kerken. Als we door het dorp lopen, klinkt  overal gezang en muziek. Uit een van de kerken komt een rij van wel 40 fleurig geklede mensen die zingend door het dorp trekken. Bovenop een berg tegenover het dorp staat een groot kruis.

Als we weggaan, neemt Nelly hartverwarmend afscheid van ons.'Baie dankie dat jullie hier waren en veel segen vur onderweg. Sei vorsichtig nou op jullie pad!' Baie dankie vir jou, mama Nelly, dat wij zo welkom waren in jullie midden!