Zondag 28-8-2016; van out of Africa-kamp naar diamantdorp.
' Knock, knock.' Voor de tent stond een van de medewerkers van het kamp met een blad koffiemokken en een kan hete koffie. Het was zeven uur. Een uur daarvoor was de horizon langzaam veranderd van fluweelzwart in geel tot de zon opkwam in een stralende oranje-rode gloed.
Het ontbijt was in stijl. Met een buffet vol vers fruit en lekkere dingen. Daarna kwam er nog iemand met eggs & bacon. Bizar eigenlijk, dat je zoveel vers voedsel geserveerd krijgt middenin de woestijn op tientallen kilometers van de bewoonde wereld.
Het publiek was ernaar. Blanke, bemiddelde babyboomers. Dit kamp staat er zes weken vanwege de ongelooflijke bloemenpracht in het voorjaar en dan wordt alles weer afgebroken.
Daarna moest er dan toch gefietst worden. Het einddoel vandaag was de diamantkust, een ritje van 65 km. Dat moest te doen zijn.
Moest, maar meevallen deed het niet. Het was warm, zo'n 37 graden. Het mulle zand, het wasbord en de vele hellingen deden de rest. Het gebied was waanzinnig mooi: overal maar dan ook overal de mooiste bloeiende bloemen.
Ik merkte dat het fietsen me zwaar viel. Mijn knie deed nog pijn van de val vorige week en dit zandpad was knap lastig voor mij om op te fietsen. Na drie uur fietsen ging het licht uit: ik stond te trillen naast mijn fiets.
Een SUV stopte: gaat het wel? Nee dus. De bestuurder had al iemand van onze groep opgeraapt onderweg en ik was nummer twee. Hij bracht ons en onze fietsen naar Monique, onze reisleider, die met de bus en trailer een paar kilometer verderop stond te wachten voor de koffiepauze.
Toen we goed en wel bij de bus waren ging het licht uit. Letterlijk out in Africa. Monique kwam onmiddellijk in actie en legde me in de schaduw en liet me cola en ORS drinken. Na een uurtje ging het wel waar, maar fietsen was er niet meer bij. De rest van de middag heb ik half slapend in de bus gelegen.
Nu zijn we aan de kust in een oud diamantwerkersstadje. De huisjes waarin we zitten hebben een fabelhaftig uitzicht op de Atlantische Oceaan. Het is wel twintig graden kouder dan vanmiddag omdat de oostenwind zorgt voor mist langs de kust. Morgen een makkelijk fietsdagje: over het asfalt langs de kust. Moet kunnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten