Icarus op de fiets

Een beetje fietsreis vergt het nodige aan voorbereiding. Er moet goed nagedacht worden over het gewenste avontuur en als je dat verzonnen hebt, dan begint het echte werk: de voorbereidingen van de Tocht der Tochten. 

Icarus onderweg naar beneden

Natuurlijk heb je allerlei spullen nodig - of in ieder geval je dénkt je dat je ze nodig hebt. Verder moet er natuurlijk ook duchtig getraind worden. Per slot van rekening is dit een ritje door de woestijn en zulks dient serieus te worden voorbereid. 

Een nieuw dagrugzakje om Kaapstad te bezien werd allengs van wens tot een dringende behoefte. Zo gaat dat als je over die dingen nadenkt. Geen nood, al bij de derde grote outdoorwinkel - waar je zonder problemen de uitrusting voor een complete tropenexpeditie uit de rekken kon halen - hadden ze ook een fraai rugzakje voor me. 

Innig tevreden met de nieuwe aanwinst fietste ik huiswaarts, het rugzakje losjes in de hand. Dat ging zeker 20 m goed. Toen raakte mijn trapper verstrikt in de Nieuwe Aanwinst en landde ik op uitermate onelegante wijze op het plaveisel van de Oude Gracht. Het resultaat was ernaar: een gekneusde rechterknie, een zere elleboog en een pijnlijke oogkas. Dat is dan nog los van het gedeukte ego. Een soort Icarus-ervaring in Utrecht zeg maar.

Het goede nieuws: het ziet ernaar uit dat dit allemaal achter de rug is voor we op zondag de 28e gaan fietsen. Meer kilometers maken vóór de tocht lijkt echter niet verstandig, maar gezien het feit dat er ruim 1100 trainingskilometers onder de wieltjes zitten, moet dat maar voldoende zijn. 

Rugzak die fietsers aanvalt